Ayətullah Ruhullah Qərəhi Həzrət Fatimeyi- Zəhranın(s) misilsiz şəxsiyyəti və özünəməxsus yüksək səciyyələri barəsndə  buyurur:

Həzrtə Zəhra (s) bütün yüksək xüsusiytlərə malik, hərtərəfli, kamil və tam bir şəxsiyyətdir. Onun xilqət və yaradlışının formalaşması da başqalrından fərqlənir. O behişt meyvəlridən vicuda gəlib.

Ayətulah Fatimeyi- Zəhranın (s) barəsndəki Quran ayələrnə işarə edərək  buyurur- Quran ayələinə əsasən, bu incə varlıq Alahın öz Elçısinə (s) bir hədiyyəsi idi.  Qurani – Kərim buyurur:

«انا اعطیناک الکوثر...»

“Biz sənə kövsər əta etdik”

“Əta etdik” kəlməsindən başa düşülür ki, Allah öz Rəsuluna (s) bir hədiyyə verdi. “Əta etmək”, bəxşiş vermək qəlbdən gələn sevgdən qaynaqlanır. Bu risalət və peyğəmbərliyin  mükafatı deyildir. İşin qarşılığı olaraq ödənilən müzd deyldir. Həzrət Zəhra (s) risalət və peyğəmbəlik misiyasının müzdu deyildi.

Allah öz rəsuluna  əmr edir ki, 40 gün xanımı Xədicədən uzaq dayansın, oruc tutsun və behişt meyvəsi ilə iftarını açsın. Deməli, bu uşaq cənnət meyvəsindən əmələ gəlib, bu baxımdan onun cismi də başqalarından fərqlənməlidir. Ruhi keyfiyyətlərinə gəldikdə isə, Peyğəmbərimizn (s) onu ilahi nurlardan bir nur adlandırır.

Fatimeyi- Zəhranın (s) ləqəblərindən biri “İnsiyyətul- həvra” (huri insan) idi. Bu özünü əsl mənasında huri demək deyil, əsl mənası budur ki, o bütün dəyərlər və ülvülükləri öz varlıq və vücudunda birlşdirən, lakin insan şəkilnə salınmış bir mövcuddur.

Allah belə bir varlığı qadın timsalında yaradıb,təzahür etirib. Qadınlar nə qədər fəxr etməli və öyünməlidirlər. Qadınlar öz dəyr və qiymətlərin bilməlidirlər, çünki Allah öz dərgahında olan  ən qiymətli bir varlığı- yəni Həzrəti Zəhranı öz həbibi, aləmlərin və məxluqların Əşrəfi olan Həzrtə Rəsulullaha (s) hədiyyə vermək və əta etmək istədikdə onu qadın şəkilində yaradır. Bu məsələ olduqca düşündürücüdür.

Allah bütün xeyr və dəyərləri "kövsər"də yerləşdirmişdir. Kövsər çoxlu xeyr mənasını daşıyır. Bu ifadənin  başqa bir obrazlı mənası da sankı budur: Ey mənim Həbibim! Mənim nəyim vardısa sənə əta etdim, hədiyyə verdim və bağışladım, onların hamısı Fatimədədir.

Kövsər, yənin mənim(yaradanın) insana verməyə nə varim idisə, hamısını bir yerdə topladım və Fatiməin (s) timsalında təzahür etdirdim.

Yersiz deyildi ki, Peyğəmbər (s) rüku halətindəki kimi əyilib qızının əllərindən öpərdi və onu “Ümmi əbiha” deyə çağıraradı. Ata–ananın Allah yanında o qədər dəyər və qədir-qiymətləri vardır ki, insan gərək onların xadmətində olsun,onlara qulluq etsin. Onların razılığını qazana bilməsə Allah da ondan razı olmayacaqdır.

Ata-ananın hörmət və ehtiramı olduqca böyükdür. Belədirsə, niyə görə Peyğəmbər (s)  qızı Fatiməyə Ümmi-əbida (atsının anası) deyərdi? Belə müraciət forması övlad sevgisndən və qızına olan sadə məhəbət və qayğıdan qaynaqlanmırdı.Həzrəti Rəsullulah bilrdi ki, bütün aləmin varlığının Fatiməyə (s) bağlılığı var.

Fatimeyi - Zəharanın (s) ləqəblərndən də biri “Ümmül- xilqət” dir.“Ümm” ərəb dilində ana mənasınadır. Ümmün başaq bir mənası da “icad etmək ”dir. Neçə ki, idmançıalrın dilində belə bir söz var, deyirlər: qaçış bütün idmanların anasıdır.

Peyğəmbərin (s) sözünün də belə bir ali və uca məna və məfhumu vardır - Allahın bəşəriyyətə vermək istədiyi bütün dəyərlər onda gizləndiyindən və yerləşdirildiyindən  Həzrəti Zəhra(s) Xilqətin anası, yəni Ummul- xilqətdir.

Mənbə: Shabestan